Misfit
Vincent OvereemBlz 85-86
Of neem die vakantie, die strandvakantie met z'n drieën, Krijn is ook dan nog niet geboren. Neem bijvoorbeeld het hotel, dat grote witte gebouw pal aan zee, met die lounge en de brede trappen met lopers en overal de hoge plafonds. Die bevelen van de kleine boze hoteleigenaar tegen zijn personeel, in een taal die ik niet kan verstaan, de deftige knikjes, de rare mannen met de rare kostuums die de koffers voor ons naar boven dragen.
Ik krijg een kamer voor mezelf. Het is een ruime kamer met een dubbele marmeren wastafel waar ik stiekem in pis omdat de wc er zo anders uitziet, en zo anders klinkt als je hem doortrekt. Voordat ik de kamer in ging heeft mijn vader gezegd dat ik geen water uit de kraan mag drinken, omdat je daar heel ziek van wordt. Ik moest het hem hardop beloven en durf me nauwelijks met het water te wassen. Ik gebruik het wel voor de watjes die ik uit mijn moeders beautycase heb gejat. Ik maak ze nat en gooi ze tegen het plafond boven mijn bed, ze blijven plakken. Soms valt er 's nachts eentje naar beneden, ik droom over kikkers die op mijn bed springen. Mijn vader krijgt het te horen van de hoteleigenaar, over die watjes, maar hij haalt er zijn schouders over op.